در خیالم از کاموای سیاهم یک کیف بافته ام و هر روز کیفم را یک وری از خودم آویزان میکنم و صبح زود میزنم بیرون و پیاده روی میکنم و پی یر مرا تحسین میکند نه اینکه مرا هر روز گیج و منگ بین خواب و بیداری روی تخت پیدا کند
آشتی با قاب دوربین
بازدید : 3
جمعه 11 بهمن 1403 زمان : 0:21